W sali terapii pedagogicznej został utworzony „Kącik emocji”. Powstał on z inicjatywy Marty Politowicz- pedagoga szkolnego. Sala w pierwszej kolejności została odświeżona i pomalowana na stonowany kolor przez p. Grażynę Czubak.
Celem „Kącika” jest pomoc uczniom w nazywaniu i radzeniu sobie z uczuciami. Wychodząc na przeciw dzieciom, którym trudno jest w odpowiedni sposób okiełznać emocje, sala została doposażona w różne sprzęty.
Głównym założeniem pracy pedagoga z dziećmi i młodzieżą jest skupienie się na sześciu uczuciach: radości, strachu, wstydzie, smutku, złości i zazdrości. Teoretycznie każdy przedmiot w sali jest ukierunkowany na konkretne emocje, jednak inwencja dzieci, potrzeba w danej chwili oraz odpowiednie pokierowanie przez pedagoga, otwierają przed dziećmi różne możliwości i kombinacje.
W kąciku znajduje się namiot z poduszkami, w którym można ukryć się przed światem, wypłakać; bujawka - kokon, pomagająca uczniom, dzięki swojej delikatności, wyciszyć się i uspokoić; pufa- piłka dla relaksu, przemyśleń; koc, którym można się utulić; worek treningowy, piankowy wałek, plansza do wytupywania złości, a także piłka do skakania, dzięki której agresywne zachowania można zamienić w aktywność fizyczną; gniotki odstresowujące; kosz i gazety, które można podrzeć, zniszczyć albo zrobić z nich kulki i celować do kosza; kuferek do zamykania smutków itp.
Kącik emocji ciągle się rozwija i z czasem być może jego doposażenie zwiększy się, jeśli będzie takie zapotrzebowanie.
Każdy z nas: i mały, i duży odczuwa emocje, każdy z nas ma inną osobowość. Nie ze wszystkim umiemy sobie poradzić. Dobre metody rozładowywania i przeżywania uczuć pomogą dzieciom w codziennym lepszym funkcjonowaniu.